بسمه تعالی

درد دل یا دل درد

اینجانب روح ا... شعبانی مسؤل کانون فرهنگی تربیتی پسرانه فجر منطقه جعفرآباد استان قم، به مدت 4 سال در محل کانون مشغول به فعالیت بوده و در این مدت در جهت اعتلای فرهنگی دینی و اسلامی ، سختی و مرارت های فراوان کشیده و با کمبودهای فراوان سعی در پیشبرد اهداف فرهنگی تعریف شده بوده ام. و در این راه از روح و روان و زندگی شخصی نیز مایه گذاشته ام، به امید آنروز که با حمایت های اداره و سازمان متبوع بتوانم گامی هر چند کوتاه در مقابله با تهاجم گسترده فرهنگی بیگانگان بردارم.

ولی متأسفانه با کم لطفی مسؤلین (آنان نیز مشکلات قانونی را عنوان می کنند) هیچ گونه کمک قابل توجهی که نشد، بلکه به ترتیب با حذف مربیان و کم کردن ساعات اضافه کاری و دست آخر قطع آن ، شخص من را با 2 دستگاه رایانه، تعدادی کمد بایگانی ، تعدادی میز و صندلی و ساختمانی که نمی دانم چند سال از عمر با برکت آن می گذرد تنها گذاشتند.

به هر حال به خاطر قناعتی که داشتیم آماده فعالیت با کمترین امکانات شدیم. ولی مثل اینکه این هم برای کار ما زیاد دیده میشد. با تک شیفت شدن مدارس و اضافه شدن مکان کانون دخترانه به مدرسه ابتدایی انصار مکان کانون فجر به کانون دخترانه بخشیده شده و خانم ها لطف کرده وسایل ما را بیرون ریختند. در ادامه، کانون فرهنگی فجر را به امید باز پس گیری آموزشگاه نوساخت منطقه از چنگال پیام نور، به نوک قلاب بسته و با وسایل زخم خورده به سوی مکان جدید روانه کردند. ولی مسؤلین پیام نور از طعم و مزه ی کانون فرهنگی فجر خوششان نیامده و آنان نیز لطف کرده وسایل ما را به سوی حیاط پرتاب نمودند. با لاخره پس از چندین بار عملیات انتحاری و انتقال مجدد وسایل به داخل ساختمان پیام نور( این مکان آموزشگاه نوساختی بود که مسؤلین به پیام نور داده بودند.) و همچنین عکس العمل متقابل وسایل بیچاره و زخم خورده زیر باران پاییزی نا امیدانه دست نیاز به سوری اداره متبوع دراز کرده بودند که شبانه با حمله بیرحمانه دزدان روبرو گشته و تعدادی از درب کمدها طاقت نیاورده و اسیر سرنوشت شدند.

با پی گیری های به عمل آمده بعدی کم کم روزنه های امید به سوی کانون فرهنگی فجر در حال گشوده شدن بود که ناگهان ابر های تیره در آسمان منطقه ظاهر شده و همه جا را تاریک کردند. در این حال نابینایانی چراغ به دست به موازات  تاریکی هوا ، راه را گم کرده و اشتباهاً وارد مکانی شدند که حاصل چندین ماه بی آبرو شدن کانون و شخص اینجانب، بوده که انتظار می رفت این مکان تبدیل به دژی مستحکم در مقابل تهاجم گسترده فرهنگی بیگانگان شود. برای تکمیل شدن برنامه، شورای محترم معاونین اداره متبوع نیز با زحمات فراوان رأی به هر چه ضعیف تر کردن یک مکان فرهنگی که پشتیبان فرهنگی چند هزار دانش‌ آموز منطقه است، دادند.( جهت دل شاد کردن حد اکثر 30 دانش آموز استثنایی که هم اکنون با کمترین مشکل در مکان های قبلی خود مشغول به تحصیل هستند)

و حال بیم آن می رود، با این اوصاف بنده نیز به عنوان معلول ذهنی شناخته شده و نقطه عطفی در جهت تشکیل هر چه بهتر مدارس استثنایی شده تا بتوانم کمکی باشم هر چند کوچک در جهت ارائه گزارشات رنگین از منطقه...

باید بترسیم از آن روزی که با ضعیف کردن مراکز فرهنگی آب در آسیاب دشمن ریخته و دشمن را در هدف خود (که همان تسخیر فرهنگی است نه بیشتر)، یاری کنیم.

قابل ذکر آن که مرکز پیام نور هنوز دست از سر آموزش و پرورش منطقه بر نداشته و جهت بیرون رفتن از این مکان قبلاً آموزشگاه دیگری را پیش کش گرفته است.و این در حالی است که نابینایان محترم با چشمان تیزبین مکان فعلی کانون فجر را نشانه رفته اند.

یادآور می شوم، مطالب مطروحه فقط تیتر مشکلات بوده که شرح آن در چند کاغذ نمی گنجد...

جعفریه- خیابان آیت ا... خامنه ای -کانون فرهنگی تربیتی پسرانه فجر – تلفن تماس : 02526220123- 09126529799