خداوند سبحان به حضرت موسی (علیه السلام) وحی کرد : شش چیز را در شش جا قرار داده ام ولی مردم آن ها را در جای دیگر می جویند که هرگز نخواهند یافت :

آسایش را در بهشت قرار دادم ؛ اما مردم آن را در دنیا می جویند

علم را در گرسنگی گذارده ام ؛ در سیری طلب می کنند

عزت را در بیداری شب نهاده ام ؛ مردم آن را در دربار پادشاهان جستجو می کنند

رفعت مقام را در تواضع و فروتنی گذاشته ام ؛ در تکبر می جویند 

 مستجاب شدن دعا را در غذای حلال مقرر کرده ام ؛ در سر و صدا می جویند

بی نیازی را در قناعت قرار داده ام ؛ در زیادی مال طلب می کنند و هیچ گاه نخواهند یافت.

(المواعظ العددیه ، ص???)